سبک زندگی

در  نوشتار چرا پسرم حرف گوش نمیده؟ به این موضوع اشاره کردیم که علت این که بسیاری از والدین باید ده ها بارکاری را از فرزند خود بخواهند تا انجام دهد این است که فرزند آنها در مواجهه با آن والد خودکودکانه اش را بروز می دهد

و در ادامه اشاره کردیم که خود کودکانه با لوس شدن،در هم پاشیدن،استراحت کردن و جذب کردن همه چیزهای خوب تغذیه می شود

ولی در این نوشتار می خواهیم این نکته را بررسی کنیم که واقعا کارکرد خودکودکانه چگونه است و روش برخورد والدین با آن باید چگونه باشد؟

اهمیت خودکودکانه…

در ابتدا باید بگوییم که خود کودکانه برای شکل گیری شخصیت کودک بسیار لازم می باشد و خوراک رسانی به هسته اصلی شخصیت توسط خود کودکانه انجام می شود

اگر کودکی نتواند خود کودکانه خود را در خانه که محیطی امن برای او می باشد بروز دهد در بزرگسالی فردی بسیار خشک و منضبط خواهد شد که نمی تواند با دیگران ارتباط خوبی برقرار کند

هم چنین در مواجهه با سختی ها و تنش ها خودکودکانه است که می تواند فرد را در بزرگسالی هم چنان شاداب و سرزنده نگه دارد

بسیاری از افراد که در بزرگسالی به اصطلاح عنق و بد اخلاق هستند در کودکی اجازه ابراز خود کودکانه خود را نداشته اند

و فرزندی که اجازه ابراز خود کودکانه را نداشته باشد در آینده نیز همین برخورد را بافرزند خود خواهد داشت و کودکی کردن برای او به اصطلاح لوس بازی تمام می باشد

خودکودکانه در مواجهه با چه کسانی بروز می کند؟

همیشه این را به یاد داشته باشید که فرزند شما لازم دارد که با پدر یا مادر خود یا هردوی آنها خود کودکانه اش را ابراز کند و خودکودکانه اش را در مواجهه با والدی ابراز می کند که پیوند عاطفی قوی تری با او دارد و در طول روز بیشترین ارتباط را با کودک دارد

معمولا والدی(پدر یا مادر)که در بیرون از خانه کار می کند پیوند عاطفی کمتری با کودک دارد و اگر هر دو بیرون از خانه کار کنند والدی که بیشتر احساسات کودک را بر می انگیزاند خود کودکانه را بیشتر بروز می دهد

نکته جالب در مورد خودکودکانه این است که فرزندان حتی زمانی که بزرگ می شوند نیز در هنگام مواجهه با والدی که بیشتر با او ارتباط داشته اند خود کودکانه یشان را ابراز می کنند

این بدان معنی است که ممکن است شما 40یا50ساله باشید ولی وقتی به مادر خود ملاقات می کنید رفتارهایی انجام می دهید که مربوط به کودکان می باشد این امر کاملا طبیعی و البته ناخوداگاه می باشد

تربیت غلط یا امری کاملا طبیعی در بروز خود کودکانه؟

بارها به عنوان معلم یا مشاور برایم پیش آمده که با با نوجوانان و کودکانی مواجهه می کنم که از نظر نظم و انضباط شخصی بسیار عالی بوده اند و وقتی جلوی والدین آنها از نظم و انضباط فرزندشان تعریف کرده ام آنها با تعجب گفته اند که منظور من آیا فرزندشان است یا کس دیگر…!!!

این بدان معنی است که کودک آنها در مواجهه با مدرسه رفتار بالغانه خود را بروز می دهد ولی در مواجهه با پدر یا مادر خود کودکانه اش را ابراز می کند

حتی بین پدر و مادر نیز شکل بروز رفتار خود کودکانه تفاوت دارد

به این مثال توجه کنید

علی که 5 سال دارد در خانه کلید برق را خاموش و روشن می کند

مادرش که در آشپزخانه مشغول پخت غذا می باشد به علی می گوید که علی کلید رو خاموش و روشن نکن خراب میشه ها!!!

علی در جواب می گوید دارم امتحان می کنم مامان…

مادرش باز با لحن کمی تندتر می گوید که بس کن دیگه خراب میشه ها

ولی علی هم چنان این کار را ادامه می دهد…

پدر علی که در اتاق خواب بوده است با لحن تندی می گوید علی بس کن دیگه دستت رو از کلید بردار…

علی بدون درنگ حرف پدر را گوش می دهد

و اینجاست که اغلب مردها به همسر خود می گویند که خانم بچه رو لوس کردی و خوب تربیتش نکردی!!!

دیدی تا بهش گفتم گوش کرد تو زیاد جدی نیستی…

ولی کاملا به این نکته بی توجه هستند که این مربوط به سبک تربیتی مادر نیست بلکه این امر کاملا طبیعی است و عامل آن ابراز خود کودکانه فرزندشان می باشد

ولی واقعا خودواقعی کودک کدام است؟خودکودکانه یا خود بالغانه؟

مسلما جواب این سوال خود بالغانه کودک است ولی به تدریج این خود بالغانه رشد می کند و جای خود کودکانه را می گیرد و این همزمان با وارد شدن کودک در جامعه و اجتماعی شدن او است

پس اگر رشد طبیعی کودکی به بلوغ اتفاق بیفتد و تنبیهات سختی برای کودک انجام نشود و اجازه ابراز خود کودکانه در کودکی داده شود مسلما خودکودکانه با افزایش سن جای خود را به خود بالغانه می دهد

پس به عنوان والدین سعی کنید بخش های شخصیت لوس فرزند خود را تحمل کنید و اجازه بروز آن را به او بدهید و هرگز در مواجهه با خودکودکانه فرزندتان از تنبیه استفاده نکنید زیرا با تنبیه اثرات بسیار بدی بر شخصیت او خواهید گذاشت…

منبع: almzendegi